Meer dan gewoon mooie plaatjes...

Ik hoop dat mijn foto's meer zijn dan gewoon mooie plaatjes, maar dat ze juist een herinnering zijn aan een bijzondere of ingrijpende tijd en dat de foto's je daar naar terug kunnen nemen. Daarom heb ik me in het voorjaar gemeld als potentiële vrijwillig fotograaf voor Stichting Earlybirds Fotografie. Deze stichting biedt ouders van prematuur geboren kindjes kosteloos een fotoreportage aan in het ziekenhuis waar zij of hun kindje verblijven. Als je kindje (veel) te vroeg op de wereld is gekomen, dan is dat een bijzondere, maar vaak ook spannende tijd. Soms gaat het heel goed en is er een vooruitzicht op snel naar huis, en soms is het heel spannend met twee stappen vooruit en evenveel terug en een onbekend toekomstperspectief. Je brengt de eerste weken of misschien zelfs wel maanden door in het ziekenhuis, heel anders dan je je vooraf had voorgesteld. Er gebeurd in deze periode veel en veel gaat langs je heen. In deze periode kan een fotoreportage een lichtpuntje zijn en een manier om later terug te kijken op de periode in het ziekenhuis.

Fotograaf voor Stichting Earlybirds wordt je niet zomaar. De lichtomstandigheden in het ziekenhuis zijn vaak verre van ideaal. En de kindjes zijn heel kwetsbaar. Een reportage is niet over te doen en moet dus in één keer goed. Potentiële fotografen worden daarom vooraf streng beoordeeld op verschillende aspecten, waaronder het fotograferen op een documentairestijl (niet regisseren, maar zo mooi mogelijk vastleggen wat er gebeurd), het kunnen omgaan met moeilijke lichtomstandigheden, en natuurlijk andere fotografische aspecten zoals compositie en nabewerking.

De eerste beoordelingsronde bestond uit het sturen van een portfolio bestaande uit meerdere fotoreportages die binnen waren gemaakt met tenminste 30 foto's in kleur en zwart/wit die door een commissie van fotografen werd beoordeeld. En wat is het spannend om op "verzenden" te drukken en voor het eerst je foto's te laten beoordelen. En dan komt het wachten... Maar de beoordeling was veel meer dan ik had durven hopen! "Een prettige serie om naar te kijken. Oog voor details. De serie bevat alles waar ze blij van worden: mooie scherpte diepte, diverse standpunten, mooi lijnenspel, afwisselende beelden, doorkijkjes, liefdevolle en pure beelden. De kadrering is netjes, de belichting is goed op orde en de scherpte licht op de juiste plaats. Een serie met mooie verhalende foto's die goed het verhaal van de dag laten zien."

Ik mocht dus door naar de tweede beoordelingsronde: het maken van een proefreportage. Het duurde even voordat het zover was... Maar half november mocht ik op pad om een proefreportage te maken in Nij Smellinghe in Drachten. Heel erg spannend, want je weet nooit helemaal wat je zult aantreffen en in de aanvraag stonden weinig details, behalve dat het kindje geboren was met 33 weken. Al snel bleek dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Het betreffende kindje deed het heel erg goed, de nieuwe ouders waren heel rustig, en de verpleegkundigen dachten heel erg mee. Zelfs zo dat ik het allereerste badje mocht fotograferen. Met de verpleegkundige op afstand en ouders die alles samen helemaal zelf deden. Een fijnere omgeving voor een eerste reportage was er niet. Bovendien was ik gekoppeld aan een super fijn maatje, Samantha Smit, die mij in de voorbereiding en achteraf van raad heeft voorzien. Een serie van meer dan 40 foto's uit deze reportage heb ik voorgelegd voor beoordeling. En veel sneller dan gedacht kreeg ik ook hiervan een hele mooie beoordeling. "Fijne reeks. Verschillende standpunten en composities. Goede afwisseling in de gehele reportage: Details en totaalshots. Fijn lichte en frisse beelden. Precies wat de stichting graag ziet. Houdt dit vast. Mooie documentaire beelden, handelingen worden op neutrale en mooie wijze in beeld gebracht."

En dat betekent dat ik aan de slag mag als vrijwillig fotograaf voor Stichting Earlybirds! Je kunt me tegenkomen bij reportages premature kindjes in het UMCG Groningen, Martini Ziekenhuis Groningen, het Ommelanderziekenhuis in Scheemda, Nij Smellinghe in Drachten en Wilhelminaziekenhuis in Assen. Hopelijk kan ik zo nog heel veel ouders een mooie herinnering bieden aan de periode in het ziekenhuis met hun premature kindje.